Uitverkochte derde editie Turks festival Merhaba Eindhoven

’s Middags kon men gratis een bezoek brengen aan de Bazaar. Al direct bij binnenkomst stuitte je op ijscoman Ali. Een man koos voor de chocoladesmaak. Geen probleem voor Ali! Hij schepte met een lange ijslepel een bolletje op het hoorntje en hield ‘m uitdagend voor de man. Telkens wanneer de man het hoorntje wilde pakken, draaide de ‘IJsco Ali’  behendig de ijslepel om. Eenmaal gepakt, bleek dat hij enkel het hoorntje in zijn handen had, het ijs is aan de lepel blijven kleven. Zomaar één exemplarisch voorbeeld voor de vingervlugheid van de ijscoman, waarmee hij de lachers op zijn hand wist te krijgen. En wie dacht dat hij zich niet zou laten foppen door deze grapjas heeft het mis: een ijsje kreeg je zéker niet zomaar!

Muziek

Wat natuurlijk niet mag ontbreken – het is immers Muziekgebouw Eindhoven! -, is muziek. Zo zong het Harmonie Turkse Muziek Koor nummers als MFÖ’s Ele güne karşı voor een goed gevulde Kleine Zaal, waar menig toehoorder de drang om mee te zingen en te dansen niet kon weerstaan. Dat was niet anders in M, waar de bands Rastika en Pötibör en het duo Şeniz Duru-Koevoets (piano) en Başak Ersöz (fluit) een scala aan Turkse muziek ten gehore brachten. Buiten tuurden nieuwsgierige voorbijgangers door de ruiten, in de hoop iets op te vangen van wat er zich binnen afspeelde.

Meer muziek klonk onder meer in de Tweede Foyer. Bijvoorbeeld onder de indrukwekkende bellydance act van Joydance Lab. Ook lieten de deelnemers van de workshop Turkse volksdans zien wat ze geleerd hebben. “Als ik dit zie, heb ik spijt dat we niet meegedaan hebben”, zegt de Nederlandse Isolde tegen haar Turkse vriendin Selin. Maar ze hadden niet te klagen, want ondertussen smulden ze beiden van Turkse gevulde wijnbladeren. Voor de Nederlandse vrouw was dat de eerste keer, maar gelukkig – het viel in de smaak. “Ik haal er zometeen nog meer, denk ik!”

“Iedereen begrijpt elkaar”

Selin woont zelf in Deventer en kwam vorig jaar voor het eerst terecht bij Merhaba Eindhoven. “Ik voelde me meteen thuis. Ik ken niemand in Eindhoven, maar toch lijkt het alsof ik bij mijn familie ben. Iedereen begrijpt elkaar. Hoe we leven, wat onze cultuur is.” De Nederlandse Isolde moest er daarom ook aan geloven dit jaar. “Ik weet eigenlijk niet zoveel over de Turkse cultuur”, zegt ze enigszins gegeneerd. “Ik moest dus wel mee, want we kennen elkaar al zo lang.” En dat was een meesterzet van Selin, zo blijkt. “Eigenlijk zou het fantastisch zijn als iedereen Merhaba eens bezoekt. Het zou zoveel bijdragen aan wederzijds begrip en verbinding.”

De Bazaar bood een kleurrijke kennismaking met de Turkse cultuur. Bezoekers konden genieten van een breed scala aan producten en diensten, zoals een tegelboer, Turkstalige kinderboeken en kerstversiering. Liefhebbers van handwerk konden bovendien deelnemen aan workshops zoals keramiek beschilderen of de ebru-schilderkunst, een traditionele techniek die bekend staat om zijn marmeren patronen.

maNga

En dan de avond! maNga verwierf wereldwijde bekendheid toen het in 2010 tweede werd op het Eurovisie Songfestival met We Could Be The Same. Na Sertab Erener en Mabel Matiz een terechte hoofdact voor het festival dus! En dat blijkt wel, want de eerste fans stonden al uren voordat de deuren openden voor de ingang van Muziekgebouw Eindhoven te wachten, hopende op de beste plaatsen dicht bij het podium. Het publiek in de grote Hertog Jan Zaal werd opgewarmd door DJ Blue Flamingo, die net als de twee eerdere edities weer van de partij is.

Om negen uur dimden de lichten. Bij de eerste klanken van de muziek ging het publiek al uit hun dak. Al snel werd duidelijk dat de mannen van maNga er zin in hadden, want vol energie werd het eerste nummer ingezet. En het publiek, dat zong uit volle borst mee. Met ieder nummer overigens. Inmiddels bestaat maNga twintig jaar en het concert bewees maar weer waarom: het repertoire slingert het publiek kundig op en neer tussen stijlen als rock, metal en hiphop. Misschien is het nog het beste te omschrijven als het Turkse equivalent van Linkin Park, al doe je daar maNga’s eigenzinnigheid eigenlijk te kort mee.

En dan het slotakkoord. Een uitzinnig publiek applaudiseert en joelt enthousiast en dat werd – zeker vooraan bij het podium – nog meer toen de band onder meer de pet van frontman Ferman Akgül en de drumstokken van Özgür Can Öney het publiek in gooiden. De handgeschreven kartonnen borden die fans meebrachten werden tijdens het concert al door de zanger het podium op gehaald. Nu bleek waarom: gesigneerd en wel konden ze weer met de fans mee naar huis.

Afterparty

Tenminste, naar huis… Veel bezoekers snelden daarna direct naar het concert van Music from the Orient in de foyer. Deze Turkse band is inmiddels uitgegroeid tot een vaste waarde in Muziekgebouw Eindhoven, met jaarlijks meerdere concerten voor een uitverkochte M. Feilloos weten de bandleden aan te voelen welke muziek de sfeer naar een nóg hoger plan kan tillen, of dat nou met een Turkse vertaling van I Will Survive is of met de La Casa de Papel-hit Bella Ciao.

Maar ook DJ Blue Flamingo weet tijdens de afterparty mensen aan het dansen te krijgen in M, zoals hij dat ook eerder die avond al deed. Een mooie muzikale afsluiter van een zeer geslaagde editie van Merhaba Eindhoven!

Merhaba Eindhoven is tot stand gekomen dankzij onder meer Eindhoven Airport, Brainport Eindhoven, Turkish Professionals Network Eindhoven, Stichting Ik Wil, Mystiek Productions en Music from the Orient. Het festival is onderdeel van het concept Your World, Your Music, waarbij Muziekgebouw Eindhoven gemeenschappen uit de stad voor één dag in het jaar de symbolische sleutel van het gebouw overhandigt om hun cultuur te vieren. Zo wordt Muziekgebouw Eindhoven ook écht een plek waar iedereen zich thuis kan voelen.